Nie mów, że dzisiaj nie kończy się świat,

że ból kiedyś minie, zagoi rany czas

Nie mów, że jeszcze przede mną jest wciąż

to, co najpiękniejsze

Jak mam uwierzyć w to?

Chodź. Zniszczymy się nawzajem. Będzie pięknie, obiecuje.

 I hope that sometimes you are still thinking about me


Ten lęk uwięził mnie, nikt nie słyszał dźwięku łez,
Utonęłam w żalu by znów narodzić się,
A dziś już nie pamiętam nic, czas uspokoił sny,
Uwolniłam się by żyć, by nie otruć świata smutkiem łez...

Tak pragnę uśpić swą pamięć,

Zmysłom czujność odebrać,

By jakoś jesień tę przetrwać

Dusza krzyczy z emocji. Usta milczą obojętnie.

"W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje cię już czy ktoś odejdzie, albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj."

 Everytime I look at you I smile ♥

 “The hardest thing in this world is to live in it. Be brave. Live.”

„Przeszłość nie chciała stać się przeszłością; nie tylko prześladowała ofiarę niespodziewanymi nawrotami, ale wykrystalizowała się w rodzaj tożsamości, w której mogła się ukryć.

"Okazuje się, że piekło to nie płąnąca, wrząca otchłań ognia i cierpienia [...] Piekło jest wtedy, kiedy ludzie, których kochasz najbardziej na świecie, sięgają po twoją duszę i wyrywają ci ją.
I robią to tylko dlatego, że mogą."

“Ja mam taką naturę, że zawsze będę rozdrapywał, rozpamiętywał, analizował, rozkładał wszystko na atomy. I to jest, uwierz mi, strasznie męczące. Zabiera mi dużo energii i chęci do życia.